Боран батыр

Жағалбайлы елінде Боран деген жігіт, сол елдің байы Жантайға алты айға бір тай еңбекақы алмақ болып жұмысқа жалданады. Мезгілі бітіп, байынан ақысын сұраған екен, анау-мынау деп бірсыпыра уақыт жүріпті. Боран байдың қылығына шыдамай, төбелес шығарыпты; байдың тісін сындырып, аузын қан жалатыпты. Бұған Жантай шыдамай, айып алмақ болып елінің ақсақалдарын жинайды. Өзінің мүддесін айтады.

Одан кейін Боран тұрып былай дейді:

– Жалға жүрдім Жағалбайлы Жантайға,

Бір тай алмақ болып едім алты айға.

Жарытпады асына,

Жалшытпады күшіме.

Шайтан болып ұрысып,

Қолым тиді тісіне.

Бірің – шекер, бірің – бал,

Бірің – қайың, бірің – тал,

Айтып-айтпай не керек –

Бәріңе мәлім біздің хал.

Бірің – балға, бірің –  төс,

Бірің айт та, бірің кес!

Сіздерге салдым ісімді:

Адамға бұрмай әділ шеш!

Жиналған жұрт Боранның сөзін дұрыс тауып, әділ биліктерін айтып, малын алып беріпті. Содан кейін Боранның атағы елге жайылып, өрі шешен, әрі батыр атаныпты.