Сырласқан қыздар қайда екен?

by Qostanaı tańy · 27.02.2015

Өлең жазылмайды, өлең туады дейді. Меніңше, әнде өз кезегі келіп, толғағы жеткен күні дүниеге келеді. Осыған бір мысал: Күнделікті шығатын қазақ тіліндегі газет-журналдарды ақтара отырып, ақын Шәріпбай Медетбаевтың жарияланған бір топтама өлеңдеріне кезіктім. Соның ішінде қызықтырғаны, «Сырласқан қыздар қайда екен?» деген өлеңі ерекше ұнады. Осы өлең жазылған бетті ұнаған өлеңдерді жинайтын папкама салып қойдым. Жүзге жуық жиналған өлең жолдары арасында осы өлең топтамасы 2-3 жылдай қозғаусыз жатып қалды. Бірде, Торғай облысы жабылғаннан кейін, 2000 жылы Астанаға көшкен құдам Елеубай Абилдин Алматыға арнайы шақырумен барғаны туралы айтты. Себебі, Елекеңнің Алматыдағы тау-кен металлургия институтын бітіргеніне 40 жыл толған екен.

1970 жылы Торғай жеке облыс болып ашылғанда осы өңірдің құрылысын, соның ішінде, облыс орталығы Арқалықтың барлық құрылыс жобалары 1971 жылдың ақпанында арнайы ашылған құрылыс жоспарлау институтына тапсырылады. Осы институтты бірінші күннен басқару, жас болса да өзін көрсете білген Абилдинге бұйырады. Міне, осы азамат 40 жыл өткен соң Алматыға барып, ректордың жеке қабылдауында болып, көп жыл көрмеген курстастарын көріп, серуендеп, бір жасап қайтты. Алматыдан оралған құдамның сапары қалай болды екен деп барып, хал-жағдайын сұрадым. Көтеріңкі көңілмен барлық болған кездесулерді суреттеген құдама әдейі қитұрқы сұрақ қойдым: «Барған сапарыңызда көңіліңізге ұнамаған бір жағдай болды ма?» – деп. Бұл сұрағыма: «Курстас қыздарым бәрі кемпір болып қалыпты» – деп жауап берді. Арғымақ көңіл, өзі алпыстан асқан шағында, курстас қыздарын кемпірлікке қимағаны, не деген ғажап!

Үйге келгесін жаңағы әнгіме еріксіз осы өлең жолдарын еске түсірді Оны топтамадан таптым. Осылай ән туды. Әнді, осы оқиғаның кейіпкері Құдам Елеубайға арнадым.