Серікбай Оспанов – «Туыппын мен…»

серікбай айтты:

           ӨЛЕҢ   ЖАЗДЫМ  ТОЛҒАНА . 
Кешір  ағай , сіз  жәйлі   өмір   тозып ,
Шабыт  келіп  отырмын  өлең жазып ..
Кешегі күн  елестеп  көз  алдымнан ,
Өтіп  жатыр  бір  келкі  сабақ  болып .

Тірі  болсаң  өзіңмен  сексен   бесті,
Тойлар   едік  тербетіп  туған  күнді .
Уақыт  өтер ,  ұрпағың   еске   алып
Еңбегіңді   дәл  кәзір   жырлап  өтті .

Отыз  бес  жыл  өтіпті   толғаныспен ,
Арман   болар   тірлігі   алған   іспен ..
Көңілің   ақ , мөп – мөлдір  судан   таза ,
Неге  ғана  көз жұмдың  қайран жаспен

Шәмшіменде  достасып   бірге  жүрдің ,
Алматының    апортын     күзде   үздің .
Спорттарда\        секіріп        биіктерге ,
Валиболды    атқарып    сонда   күлдің .   

Есіміңді     Құрасбек       ел      біледі ,
Оқушылар    барлық   кез   сөз  етеді .
Мұндай ағай таппайсың  жер бетінен ,
Химиядан   үйретіп    дәріс    берді .  

Туған     жерің      палуан    Қажымұқан ,
Тарихың  бар сеніңде жыр мен  дастан .
Азаматсың    сендірген  шындық  үшін ,
Отаныңды       қастерлеп       Қазақстан .                                               
    
            ӨМІРГЕ  ДЕП  ЖЕТЕЛЕГЕН .

Жақсылығын  дәрігер  барша  жанға ,
Жетелейді   барлық  кез  армандарға .
Соның  бірі  Шәрия  Мұстафаева
Өзгеше  боп  бәрінен  жаралған  ба ?   

Ордабасы  аудандық  емханасын ,
Арnық  көріп жаныңмен  толғанасың.
Жан тәніңмен атқарып  талай  жұмыс
1992- жылдан  аймақтық  дәрігерсін . 

Өмірге   деп ,  адамды   жетелеген ,
Айтылғанда  дәрігер  келем деген .
Тоқтаусыз  бір  уақыт  дер  кезінде ,
Дәл өзіңдей жанымды  сездермекен .

Өмір   сүру   жалғанда   қиын   екен ,
Шымырлатып  елеңдеп көз ілмеумен .
Жанға  батты  бұл  ауру  қан қысымы,
Көтеріліп  «жүз  онға» , өтермекен .  

Өмір – өлім  қос  қабат  айқасқанда ,
Өмір   тұрар   алдыңда  жайғақанда .
Өлім  деген   өрісін   кейін   сырып ,
Дәрігердің  шипалы   қолдарында .

Ажал  оғын  серпиді  кейін  қарай ,
Ойламаппын  Капотин  күші  қандай .
Ішкеніңде   басылмай  тұрған  кезе ,,
Құлшынасың    өмірге  туған  жандай .

   ТАҢҚАЛАМЫН                                                                Арман  далам  мен  саған  қайран  қалам ,
Өтті  өмір , қалайша  ойдан  алам .
Көрік  беріп  тұрасың  барлығына ,
Қамқор  болып  сондықтан  масаттанам .

Кешіре  көр  еріксіз  мақсатыма ,
Жетелесең  қанша  рет  жат  болама .
Дүниенің  таңқалам  өзгеісіне ,
Көрсем  тағы  өзіңде  сақталама .

Көктем  болып  тұрғанда  жадырайсың ,
Құстар  келмей  қалғанда  жабырқайсың .
Алай- тұлей  өлкемді  көрген  кезде ,
Жүрегімді  себепсіз  мазалайсың .

Ыстық  шілде  болғанда  тамаша ,
Күннің  көзі  жадырайды  жаңаша .
Жүгірген  аң , бәріненде  ұшқан  құс ,
Мәз  болады  мейрімдікпен  қараса .
 

серікбай маханұлы айтты:

http://желтоқсан құрбандары